مرمکی

مرمکی با تلفظ صحیح مُرّمکی مرمکی صمغ رزینی معطری است . که از درختچه‌هایی از خانواده Burseraceae و از جنس Commiphora گرفته می‌شود.

از این جنس گونه‌های مختلفی هستند که این صمغ از آنها گرفته می‌شود.

که در اینجا به نام علمی و مشخصات مربوط به یک گونه از آنها اشاره شده است.

در طب سنتی به درختچه‌هایی که مُرّاز آنها گرفته می‌شود مُرّان می‌گویند.

نام علمی مرمکی

Commiphora myrrja (nees) Engl، نام فرانسه مرّمکی Myrrhe.

نام انگلیسی مرّمکی Balsamodendron .

و نام‌های دیگر آن در کتب طب سنتی و به عربی مقل باد، مُرّمکی، مُرّ و مُرّ حجازی نامیده شده است..

برای بیماری کلروز که در اثر کمی گلبول قرمز خون و کاهش ماده‌ی هموگلوبین در خون ایجاد می‌شود.

و علامت آن رنگ پریدگی و زردی رنگ پوست بخصوص در دختران جوان است.

ناراحتی‌های رحم، دلپیچه و بیماری‌های قلبی نیز مفید است.

البته توجه داشته باشید که متاسفانه بعضی از همکاران کم لطفی مینمایند.

و مرمکی را بجای میعه سائله به مشتریان عرضه میکنند. که متاسفانه اینکار خیلی غیرحرفه ای بوده.

و از شما عزیزان تقاضا میشود جهت جلوگیری از تضییع حقتان از قبول مرمکی بجای میعه سائله خود داری کنید.

مشخصات ظاهری گیاه

تیره گیاه:
Burseracea
نوع گیاه:
درختچه
مشخصات ظاهری درختچه:
درختچه‌ای است .

با شاخه‌های کوتاه و خاردار و منتهی به 2 یا 3 برگ .

مرکب از برگچه‌های پوشیده از تارهای ظریف و برگچه‌های برگ، ظاهری بیضوی معکوس دارند.

در محور ساقه، گل دهنده، گل‌های آن دو نوعِ نر و ماده و میوه‌اش گلابی شکل و گوشتی می‌باشد.

.

مشخصات ظاهری مرّمکی:

مرمکی صمغی است که خود به خود یا بر اثر ایجاد شکاف بر تنه‌ی درختچه‌ی ذکر شده به دست می‌آید .

که از نوع مرغوب مُرّ است .

و به شکل قطعه‌های اشکی بی‌نظم به بزرگی یک گیلاس یا یک گردو می‌باشد .

که به راحتی شکسته شده خرد می‌شود .

مقطع آن درخشنده و براق و در مقطع آن خطوط سفیدی شبیه به اثر ناخن دیده می‌شود.

این صمغ ابتدا سفید و پس از مدتی که در مجاورت هوا قرار گرفت به رنگ قرمز مایل به قهوه‌ای در می‌آید.

مرّمکی بوی مخصوص، ملایم، معطر و مطبوع و طعمی با تلخی مشخص دارد.

طبیعت مرّمکی:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت مرمکی خیلی گرم و خشک است.

رویش جغرافیایی:

مرمکی
درختچه‌ی فوق بومی عربستان و ساحل آفریقایی دریای سرخ است.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در مُرّمکی:

یک ماده‌ی تلخ، اسانس شامل ترپن، صمغ شامل آرابینوز،

گالاکتوز و اسید متیل کورونیک و رزین در آن مشخص شده است.

خواص درمانی مرّمکی:

خشک کننده رطوبت‌های بدن و قابض میباشد.

بازکننده انسداد گرفتگی‌های مجاری و اعتدال دهنده (یعنی در موارد یبوست مسهل است .

و در مورد اسهال قابض)، تحلیل برنده بادهای داخل معده و ورم‌های سرد بلغمی میباشد.

، مصرف آن به صورت مزه مزه رفع کننده تعفن زخم‌های دهان است.

و برطرف کننده بدبویی بینی، تسهیل کننده دفع زردآب و بلغم .

و مفید برای زخم‌های معده، تحلیل برنده ورم طحال و مسکن درد کلیه و مثانه،.

خارج کننده سموم از بدن و تهوع‌آور است.

مر مکی و تقویت نیروی جنسی

، مقوی قوای جنسی و تقویت کننده معده هست.

سرشار از ویتامین C، آهن و کلسیم و بازکننده عادت ماهیانه می‌باشد.

در ضمن برای بیماری کلروز که در اثر کمی گلبول قرمز خون و کاهش

ماده‌ی هموگلوبین در خون ایجاد می‌شود.

و علامت آن رنگ پریدگی و زردی رنگ پوست بخصوص در دختران جوان است.

ناراحتی‌های رحم، دلپیچه و بیماری‌های قلبی نیز مفید است.

تذکر:

زیاده‌روی در مصرف مرّمکی برای مثانه مضر

و استفاده از آن برای افراد گرم مزاج نیز ممنوع می‌باشد.