توضیحات
بلیله چیست
بلیله جزو گیاهان دارویی محسوب می‌شود که اشارات فراوانی
در طب سنتی و کتب کهن به آن شده است.
و اگر با سه ماده دارویی دیگر همراه شود.
ترکیبی شگفت انگیز درمانی را پیدا می‌کند که غیرقابل توصیف است.
مشخصات
بلیله میوه درختی است از خانواده‌ی Combretaceae، جنس Terminalia،
بزرگ و برگ‌های آن عریض‌تر از برگ انبه و میوه‌ی آن کمی دراز،
تخم مرغی، سر آن باریک و پوست آن زرد غباری و نازکتر از پوست هلیله است.
این درخت در اغلب جنگل‌های مرطوب هند می روید.
این گیاه در طب سنتی .به نام های، بلیلج، باهرا نامیده می‌شود.
و دارای طبیعتی سرد و خشک است.
ترکیبات بلیله
در ترکیبات شیمیایی این میوه موادی همچون:
سه جزء گلوکوزیدی
گلوکوز
آلاجیک اسید
گالیک اسید
حدود ۱۷ درصد تانن
موجود است و اگر هر روز کمی از آن را بدون هسته بکوبید و بخورید،
تونیک، تب بروکمی مخدر است،
سرفه را تسکین میدهد، برای معالجه‌ی اسهال، استسقا،
سردرد و جذام مفید، مقوی معده و اشتهاآور است .
و به رفع سوء هاضمه کمک می‌کند، مسهل سودا و صفرا هم هست.
اگر نارس آن را بخورید، مسهل و اگر رسیده‌ی آن خورده شود قابض است.
اگر تا مدتی هر روز دوگرم از آن را بدون هسته بکوبید .
و با شکر و آب گرم مخلوط کرده و بخورید، برای تقویت چشم،
افزایش دید چشم و قطع رطوبت‌های جاری از دهان مفید است.
خواص بلیله
تقریباً هم مزاج آمله و مغزش شیرین و تقریبا، چون فندق است.
مزاج این گیاه سرد و خشک است.
این گیاه، هم زداینده و نرم کننده است و هم قابض است.
اندام‌های غذایی این گیاه، معده را دباغی و جمع می‌کند، سستی و
رطوبت معده ا از بین می‌برد، هیچ دارویی در دباغی معده به بلیله نمی‌رسد و
فواید بسیار دارد.
اندام‌های دفعی این گیاه؛ شاید شکم را بند آورد.
بعضی گویند تنها ملین است و بس.
بلیله برای روده مستقیم و مقعد بسیار سودمند است.
طرز تهیه داروی سنتی با بلیله
سه گیاه هلیله، بلیله، آمله از یک خانواده و در خاصیت نیز به یکدیگر
نزدیک هستند.
املج معرب آمله، هلیلج معرب هلیله و بلیلج معرب بلیله فارسى است .
و تعریف این داروها به موجب ترجمه صیدنه چنین است:
جرم بلیلج هموار و سرهاى او تیز، رنگ آن خاکفام و در میان دسته
آن مغزى باشد.
شبیه مغز بادام یا مغز فندق و مغز او شیرین باشد.
و آنچه سرهاى او تیز است هلیله کابلى است،
اما بلیله به گردى مایل است و رنگ آن به زردى زند .
و تشنج آور چنان که هلیله و آن در خاصیت به آمله نزدیک است.
بلیله در کتب قدیمی
در کتاب اغراض صفحه ۶۱۴ گوید: بلیله سرد است به درجه اول معده را
دباغى(پاکسازی معده) مىکند؛
و در مخزن الادویه گوید: هندى آن بهیره است،
ثمر درختى است مایل به استداره و سر آن اندک باریک و بزرگتر از عفص
و پوست آن زرد و اغبر و نازکتر از پوست هلیله و مستعمل پوست آن است .
و درخت آن عظیم و برگ آن پهنتر از برگ انبه.
طرز تهیه اطریفل شاهتره
پوست هلیله زرد ۵۰ گرم- بلیله ۵۰ گرم- آمله ۵۰ گرم-
شاهترج (شاهتره) ۴۰ گرم-سناى مکى ۲۸ گرم- گل سرخ ۲۰ گرم-
انیسون ۱۴ گرم- مصطکى ۱۴ گرم- عسل دو برابر وزن همه داروها.
دستور مصرف اطریفل شاهتره
داروهای گیاهی را بکوبید و طبق دستور مطبوخ، در کمى آب بپزید
سپس با روغن بادام چرب کرده.
و با عسل مخلوط نمائید و روزانه حدود ۲۵ گرم به تناسب مزاج میل نمائید.
درصورتیکه بیمار داراى مزاج مرطوب است ۲۰ گرم تربد به دارو اضافه نمائید.
البته میتوانید بجای آب از عرق شاهتره استفاده نمایید و گیاه شاهتره را
حذف نمایید.
چرا که خاصیت عرق شاهتره بیشتر است.
نسخه
نسخه اطریفل شاهتره در برطرف کردن ضعف و کمسویى چشم که با اخلاط معده .
در ارتباط است بسیار موثر است و صاحبان سوء مزاج های صفراوی از آن
سود بسیار خواهند برد.
ضمنا مسهل خفیفى نیز به شمار مىآید.
مزاج اطریفل شاهتره در درجه دوم، گرم و در آخر درجه سوم خشک است.
تاثیرات مثبت اطریفل شاهتره تا ۲ سال در بدن باقى می ماند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.