گزوله چیست؟ گز علفی یا گزنجبین
گزوله چیست؟ گز علفی یا گزنجبین یا گز انگبین, شیره ای طبیعی محصول مشترک گیاه و حشره است. برخی آنرا مان خالص درخت میدانند که حشره فقط نقش ایجاد سوراخ در تنه درخت برای تغذیه از این مان میدانند.
تفاوت صمغ با مان یا مان نا , در این است که صمغ شیره خالص درخت وگیاه است. ولی مانا ,ترشحات شیرین مزه گیاه در اثر عواملی مانند حشرات روی اندام های جوان یا واکنش گیاه به برخی عوامل مکانیکی یا گرمای محیطی خارج از بافت ها ایجاد می شود.
که سپس از همان سوراخهایی که توسط حشرات ایجاد میشود, ماده سفید رنگی خارج میشود و همانند نقل دور سوراخها و بر تنه درخت می چسید.
این ماده سفید که شیرین است و ته مزه تلخی دارد, دارای خواص بسیار فراوان میباشد. که به آن گزوله , گز علفی یا گزنجبین یا گز انگبین میگویند.
برخی اعتقاد دارند که گزوله صمغ خالص است که فقط از سوراخ ایجادی توسط حشرات خارج میشود. و نقش حشره در این فرایند, فقط ایجاد سوراخ است.
ولی عده ای از متخصصان که تعدادشان بیشتر است, عقیده دارند که نقش حشره بیشتر از ایجاد سوراخ است. و این حشره برای منظوری که هنوز دلیلش روشن نیست, صمغ خام درخت را میگیرد و با انجام تغییراتی در آن میدهد, آنرا تبدیل به گزانگبین میکند.
همانند سوسک بنام سن های بدبو که با استفاده از صمغ گیاه خارتیغال و بزاق دهنشان پیله مخصوصی برای تخم گذاری میسازند, که همان شکر تیغال است.
منشا گزوله چیست؟ گز علفی یا گزنجبین
ماده ای که بعنوان گزانگبین یا گز علفی عرضه میشود, تکه های بزرگ شیره قهوه ای رنگ میباشد که داخلش دانه های شن و خاک و برگ و ساقه وجود دارد.
این ماده طعم تلخی دارد و سفت است. و بهداشتی به نظر نمیرسد. همچنین ظاهر اشتها آوری نیز ندارد. این محصول از یک نوع درخت استحصال نمیشود.
بلکه ترکیبی است از صمغ درخت گز, چند نوع درخت بلوط و نوع خاصی از گیاه گون.
البته با توجه به تقاضای روزافزون بازار و افزایش جمعیت و کاهش وسعت جنگلها, تهیه گزانگبین خالص که محصول درخت گز باشد, رویای دست نیافتنی بیش نیست.
خواص
این ماده خواص بسیاری دارد. در زمان قدیم برای درمان هر نوع سردردی, اولین تجویز گزانگبین بود. و در اکثر مواقع هم مفید فایده میشد.ولی در کنار این اصلی ترین خاصیتش, خواص درمانی دیگری نیز دارد که به شرح ذیل است.
گز علفی بعنوان یک ملین برای کودکان عمل میکند. از ایجاد راشیتیسم پیشگیری میکند.