توضیحات

گل گاوزبان چیست؟

 

گل گاوزبان عرق گل گاوزبان در تبریز شناخته ترین وقدیمی ترین داروی گیاهی

در تاریخ درمان وطب سنتی میباشد.

گل گاوزبان در تبریز  ایرانی به صورت خودرو، اکثرادر دامنهٔ کوه‌های البرز به عمل می‌آید.

و تاکنون اهلی نشده و قابل کشت نیست.

. گاوزبان .مقوی روح و اعضای رئیسه بدن میباشد،.

وحواس پنج گانه انسان را تقویت می‌کند. گل گاوزبان شکم را نرم و

کیسه صفرا را باز می‌کند.

گل گاوزبان در ترکیب با اسطوخودوس.

بهار نارنج و به لیمو ترکیب عالی برای درمان افسردگی میباشد.

 

مکانیسم عمل

 

اخلاط سوخته سوداوی را از معده خارج و عوارض آن را از بین می‌برد.

از دیگر خواص گل گاوزبان این است که .

جوشانده آن همراه با داروهای دیگر جهت سرسام (مننژیت)، .

برسام (ورم حجاب حاجز)، مالیخولیا، جنون و رفع حواس پرتی مفید می‌باشد.

جوشانده گل گاوزبان نشاط آور بوده رنگ چهره را باز می‌کند.

یکی دیگر از خواص گل گاوزبان این است که،

سینه را نرم می‌کند، تنگی نفس و درد گلو را تسکین می‌دهد.

همچنین گل گاوزبان در ترکیب با سنبل الطیب دمنوش خواب آور قوی میباشد.

 

خواص گل گاوزبان

 

یکی از خواص گل گاوزبان این است که، دلهره و وحشت را از بین می‌برد .

و غم و غصه را کم می‌کند و برای کسانی که با خود حرف می‌زنند سودمند می‌باشد.

جوشانده گل گاوزبان با عسل جهت تنگی نفس تجویز شده است.

از دیگر خواص گل گاوزبان این است که.

، جویدن برگ تازه گل گاوزبان جهت درمان جوش‌های چرکی دهان اطفال،.

برفک، سستی بیخ دندان و رفع حرارت دهان نافع است.

مقدار خوراک گل آن دو مثقال تا پنج مثقال می‌باشد.

عرق گل گاوزبان در تبریز جهت بیماری‌های سوداوی، وسواس و خفقان مفید است.

مواد تشکیل دهنده

گل گاوزبان دارای منیزیم بوده و از سرطان پیشگیری می‌کند.

تحقیقات جدید بیانگر این مطلب هستند که.

عصاره آبی گل گاوزبان دارویی مؤثر و بی خطر .

برای درمان بیماران مبتلاء به اختلال وسواسی اجباری می‌باشد.

گل گاوزبان دارای موسیلاژ، فلاونوئید ۱۵/۰درصد و آنتوسیانین با آگلیکون .

دلفینیدین و سیانیدین به میزان ۳۴/۱۳ درصد.

و به مقدار ناچیز آلکالوئید از دسته پیرولیزیدین است.

گل مرغوب گلی است که دارای دم سفید و گلبرگ‌های بنفش باشد.

برگ‌های تازه گل گاوزبان دارای مقدار زیادی ویتامین C می‌باشد.

همچنین این گیاه دارای شوره نیست،

عرق و ادرار را زیاد نمی‌کند.جهت مشکلات پوستی، مثل اگزما مصرف می‌شود.

 

مواد دیگر تشکیل دهنده گاوزبان

عرق گل گاوزبان در تبریز

همچنین گل گاوزبان به دلیل داشتن مقدار زیادی کلسیم و آهن.

و مواد مغذی مثل پتاسیم، روی، ویتامین‌های C و B و بتاکاروتن.

برای خانمهایی که دچار کمبود این مواد ضروری هستند مفید می‌باشد.

. گل گاوزبان به دلیل دارا بودن خواص تسکین‌دهنده برای درمان بیماری‌های

عصبی نیز توصیه می‌شود.

گل گاوزبان در عین حال برای درمان افسردگی .

و بی‌تعادل روانی ناشی از دوره‌های قاعدگی و یائسگی مصرف می‌شود.

 

دمنوش گاوزبان

 

این گیاه آرام بخش، در درمان جوش‌های دهانی و آفت دهانی تأثیر شگرف می‌گذارد .

و معمولاً دمنوش‌های این گیاه برای سرماخوردگی .

و در بعضی مواقع سرفه‌های خشک در فصل سرما جوشانده‌ای قدرتمند و مرهمی قوی است.

این گیاه دارویی باعث کاهش تب می‌شود .

و در تمام موارد تب مثل سرخک، مخملک، آبله، کهیر و تبهای دیگر می‌تواند مفید باشد.

عطاری زعفرانچی تبریز

گل گاوزبان در دیگر کشورها

گل گاوزبان چیست؟

گل گاوزبان گیاهی یک ساله است که بومی منطقه مدیترانه است اما در مناطق دیگر

به طور گسترده ای طبیعی شده است.

ساقه و برگها با موهای خاردار و درشت پوشانده شده است.

گلهای آبی روشن به شکل ستاره ای هستند.

گیاه تازه دارای عطر و طعم شور و بوی خیار مانند است.

نامهای دیگر

نام علمی Borago officinalis

نام (های) مشترک

گل گاوزبان با نام های گچ و گور ، گشنیز معمولی ، نان زنبور ، علوفه زنبور ،

گل ستاره ای ، زبان گاو و تانکارد خنک نیز شناخته می شود.

موارد استفاده

استفاده های سنتی / قومی

برگ های گاوزبان از قرون وسطی به عنوان دمنوش و در گیاهان دارویی اروپا

استفاده می شده است.

برگ ها و گل های گل گاوزبان به شراب و آب لیمو اضافه شد تا نوشیدنی های محبوب انگلیسی ،

فنجان کرت و مخلوط سرد را درست کند.

از برگها برای معالجه روماتیسم ، سرماخوردگی و برونشیت و همچنین برای افزایش شیردهی

در زنان استفاده شده است.

از دم کرده برگها برای ایجاد تعریق و دفع ادرار استفاده شده است.

موارد استفاده عمومی

گل گاوزبان به تنهایی و در ترکیب با روغن ماهی برای درمان آرتریت روماتوئید ،

اختلالات پوستی و ضعف استخوان استفاده شده است ،

اگرچه شواهد بالینی برای حمایت از این موارد محدود است.

دوز توصیه شده چیست؟

روغن دانه گل گاوزبان 1 تا 3 گرم در روز در آزمایشات بالینی تجویز شده است.

(1 گرم در روز در كودكان و تا 3 گرم در روز در بزرگسالان استفاده شده است).

دوز دو گرم گیاه خشک که در 1 فنجان آب جوش 3 بار در روز مصرف می شود ،

پیشنهاد شده است.

دوزهای خوراکی 2000 تا 4000 میلی گرم در روز در بزرگسالان و 1000 تا 2000 میلی گرم

در روز در کودکان مبتلا به اختلالات پوستی بررسی شده است.

موارد منع مصرف

موارد منع مصرف هنوز مشخص نشده است.

بارداری / شیردهی

عوارض جانبی مستند از استفاده خودداری کنید.

فعل و انفعالات

از آنجا که گل گاوزبان حاوی غلظت کمی از موادی است که با آسیب کبدی همراه بوده است ،

بنابراین نباید از آن با داروهایی که می توانند بر کبد تأثیر بگذارند مانند استروئیدهای آنابولیک ،

فنوتیازین یا کتوکونازول استفاده شود.

گل گاوزبان ممکن است آستانه تشنج را نیز کاهش دهد و نباید از آن با داروهایی که می توانند

این اثر را داشته باشند مانند داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و فنوتیازین ها نیز استفاده شود.

روغن گل گاوزبان نیز باید با احتیاط همراه با هر دارویی که احتمال خونریزی

را افزایش می دهد استفاده شود.

 

اثرات جانبی

روغن گل گاوزبان باید در افراد مبتلا به صرع با احتیاط مصرف شود.

یک گزارش موردی ، پیشرفت تشنج در نهایت پیشرفت به سمت تشنج مداوم را

در یک زن سالم 41 ساله که روغن گل گاوزبان 1500 تا 3000 میلی گرم در روز به مدت 1 هفته مصرف کرد ،

توصیف می کند. علاوه بر این ، گل گاوزبان به عنوان علت احتمالی چندین مورد اختلال خون

در نوزادان در اروپا گزارش شده است.

در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید که گل گاوزبان مصرف می کنند ،

آروغ و مدفوع نرم رخ داده است.

سم شناسی

استفاده داخلی از برگ گل گاوزبان کامل توصیه نمی شود.

منابع
1. گل گاوزبان. بررسی محصولات طبیعی. حقایق و مقایسه ها [پایگاه داده آنلاین].

سنت لوئیس ، MO: Wolters Kluwer Health Inc؛ اگوست 2013.