توضیحات

معرفی گیاه کبابه چینی

کبابه چینی نوعی گیاه از نژاد فلفل است که به دلیل میوه و روغن ضروری آن کشت می شود.

این گیاه بیشتر در جاوا و سوماترا کشت می شود ،

از این رو گاهی فلفل جاوا نیز خوانده می شود.در عربی حب العروس در اروپا کوب cubeb میگویند.

میوه های کبابه  قبل از رسیدن جمع آوری میشوند  و با دقت خشک می شوند.

کوبه تجاری شامل دانه ی خشک است ،

از لحاظ ظاهری شبیه فلفل سیاه ، اما دارای ساقه های متصل  – “دم” در “فلفل دم”.

پرکارپ خشک و چروکیده است و رنگ آن از قهوه ای مایل به خاکستری تا سیاه است.

دانه آن سفت ، سفید و روغنی است.

بوی کبابه  به عنوان مطبوع و معطر و طعم آن تند ، تند ، کمی تلخ و مداوم توصیف می شود.

که مزه آن مانند فلفل دلمه ای ،

یا مانند تلاقی فلفل دلمه ای و فلفل سیاه است.

 

خواص درمانی کبابه چینی

ضد التهاب مجاری ادراری (پیشابراه) و کاهنده ورم روده، محرک اعصاب و تقویت کننده حافظه،

مقوی معده و کاهنده ترشحات برونش‌ها، ضد آسم و خلط‌آور، بادشکن و کاهنده قند خون،

تحریک کننده اشتها و هضم کننده غذا، مسکن سرفه و ضد تهوع،

بازکننده گرفتگی‌های عروق و خارج کننده سنگ مثانه، التیام‌بخش زخم‌های بد بو و متعفن دهان

و صاف کننده صدا و آواز می‌باشد. در ضمن برای عفونت مجاری تناسلی و ادراری،

بیماری‌های آمیزشی (سوزاک)، اسهال خونی، سردرد مزمن،

اختلالات معده، هیستری، برونشیت، تکرر ادرار، سرگیجه، رعشه و روماتیسم نیز مفید است.

درمان پیسی و مشکلات پوستی  با مصرف خوراکی و نیز استفاده از ضماد کبابه.

مصرف بصورت خوراکی و از پودر کبابه استفاده میشود.

طبع کبابه بسیار گرم و خشک است.

برخی معتقدند که برای پسر شدن جنین استفاده از کبابه چینی از دو هفته قبل از

اقدام به بارداری .موثر است.

و این بواسطه طبع آنست که بسیار گرم و خشک است.

 

 

 

 

 

 

تاریخچه

کوب از طریق تجارت با اعراب از طریق هند به اروپا آمد.

نام cubeb از عربی kabāba (كبابة) [2] از طریق quibibes فرانسه قدیم آمده است.

کوب در نوشته های کیمیاگری با نام عربی آن ذکر شده است.

جان پارکینسون در Theatrum Botanicum خود می گوید که پادشاه پرتغال فروش کوبه را

برای ترویج فلفل سیاه (Piper nigrum) در حدود سال 1640 ممنوع کرد.

این گیاه در قرن نوزدهم میلادی برای استفاده های دارویی تجدید حیات مختصری را تجربه کرد ،

اما عملا در اروپا نابود شد.

بازار از آن زمان. همچنان به عنوان ماده طعم دهنده جین و سیگار در غرب و به عنوان چاشنی غذا

در اندونزی استفاده می شود.

سیر تاریخی

در قرن چهارم قبل از میلاد ، تئوفراستوس از komakon نام برد ،

از جمله دارچین و كاسیا به عنوان ماده ای در شیرینی های معطر. گیلوم بوده و

كلاودیوس سالماسیوس كومكون را با cubeb یکی كرده اند ،

احتمالاً به دلیل شباهتی كه این كلمه به نام جاوه ای كوب ، كوموكوس دارد.

این به عنوان شاهد عجیب تجارت یونان با جاوا در زمانی زودتر از تئوفراستوس تلقی می شود.

بعید به نظر می رسد که یونانیان آنها را از جای دیگری به دست آورده باشند ،

زیرا تولیدکنندگان جاوه ای با عقیم سازی انواع توت ها با سوزاندن از انحصار تجارت خود محافظت می کنند

و اطمینان حاصل می کنند که انگورها قادر به کشت در جای دیگر نیستند.

ورود نام چین به کبابه

در سلسله تانگ ، کبابه را  از سریویجایا به چین آوردند. در هند ، نام  این ادویه به نام کباب چینی است ،

یعنی “cubeb چینی” ، احتمالاً به این دلیل که چینی ها در تجارت خود سهیم بودند ،

اما به احتمال زیاد به دلیل این که کالای مهمی در تجارت با چین بود.

در چین به این فلفل vilenga و vidanga ، واژه همسان سانسکریت گفته می شد.

لی هوسون فکر کرد که روی همان درخت فلفل سیاه رشد کرده است.

پزشکان تانگ آن را برای بازگرداندن اشتها ، معالجه “بخارات دیو” ، تیره شدن مو و عطر دادن بدن استفاده کردند.

با این حال ، هیچ مدرکی نشان نمی دهد که از کبابه به عنوان چاشنی در چین استفاده شده باشد.

در هزار و یک شب

در کتاب هزار و یک شب که مکتوب در قرن نهم  است ،

از کبابه به عنوان داروی ناباروری معرفی می شود که نشان می دهد این کتاب قبلاً توسط اعراب

برای اهداف دارویی استفاده می شد .

کبابه در حدود قرن 10 به غذاهای عربی معرفی شد.

سفرهای مارکوپولو ، که مکتوب در اواخر قرن سیزدهم  است ،

جاوا را به عنوان یک تولیدکننده کوبه ، همراه با سایر ادویه های با ارزش توصیف می کند.

در قرن 14 ، کبابه از ساحل دانه به اروپا وارد شد ،

با نام فلفل ، توسط بازرگانان روئن و لیپ.

یک داستان اخلاقی قرن 14 میلادی که نمونه ای از پرخوری است که توسط نویسنده فرانسیسکی ،

فرانچسک ایکسیمنیس ، بیان شده است ،

عادات غذایی یک روحانی دنیوی را توصیف می کند که معجون عجیب زرده تخم مرغ را با دارچین و

کبابه بعد از استحمام خود مصرف می کند ،

احتمالاً به عنوان یک داروی تبدیلی.

کوب درعلوم خفیه

مردم اروپا تصور می كردند كه كبابه چینی در برابر شیاطین دافعه است ،

درست مانند مردم چین. Ludovico Maria Sinistrari ، کشیش کاتولیک که در اواخر قرن هفدهم

در مورد روش های جن گیری نوشت ،

شامل کوب به عنوان ماده ای در بخور  برای دفع جن است.

حتی امروز ، فرمول او برای بخور  توسط نویسندگان نئوپگان نقل است ،

برخی از آنها همچنین ادعا می کنند که کبابه را می توان در کیسه های عشق و جادوها استفاده کرد.

پس از منع فروش ، استفاده آشپزی از کبابه به طرز چشمگیری در اروپا کاهش یافت

و فقط کاربرد دارویی آن تا قرن نوزدهم ادامه یافت.

در اوایل قرن 20 ، کبابه به طور منظم از اندونزی به اروپا و ایالات متحده حمل می شد.

تجارت به تدریج به طور متوسط ​​سالانه 135 تن (133 تن طولانی ؛ 149 تن کوتاه) سالانه کاهش یافت

و پس از سال 1940 عملاً متوقف شد.

ترکیبات شیمیایی

کبابه چینی خشک حاوی روغن اساسی شامل مونوترپن ها (sabinene 50٪ ، α-thujene و carene) و sesquiterpenes (caryophyllene ، copaene ، α- و β-cubebene ، δ-cadinene ، germacrene) ،

اکسیدهای 1،4- و 1 است. ، 8 سینول و الكل كوبول.

حدود 15٪ روغن فرار با تقطیر مکعب با آب بدست می آید. Cubebene ، قسمت مایع ،

دارای فرمول [1] C15H24 است و به دو شکل α- و β- وجود دارد.

آنها فقط در موقعیت نصف الکن متفاوت هستند ،

پیوند دوگانه درون ریز (بخشی از حلقه پنج عضو) در α-cubebene است ، اما در β-cubebene برون ریز است.

این یک مایع چسبناک به رنگ سبز کم رنگ با بوی گرم چوبی و کمی کافور است.

پس از اصلاح با آب یا نگهداری ، این کریستالهای لوزی کافور گیاه مکعب را رسوب می دهد.

Cubebin (C20H20O6) [10] ماده کریستالی موجود در کبابه است که توسط Eugène Soubeiran و Hyacinthe Capitaine در سال 1839 کشف شد.

ممکن است از کوبیین تهیه شود یا از تفاله باقی مانده پس از تقطیر روغن. این دارو همراه با صمغ ،

روغنهای چرب و مواد معدنی منیزیم و کلسیم ، حاوی حدود 1٪ اسید مکعبی و حدود 6٪ رزین است.

دوز میوه 30 تا 60 دانه است و فارماکوپه انگلیس حاوی تنتور با دوز 4 تا 1 درام است.

تاریخچه در طب عامیانه

حکیمان گیاهان دارویی عرب قرون وسطی معمولاً در کیمیاگری تبحر داشتند و هنگام تهیه آب آل بوت

از کبابه چینی با نام کابابا استفاده می شد .

استفاده مدرن از کبابه در انگلستان برای درمان سوزاک بود ،

جایی که عمل ضد عفونی کننده آن بسیار ارزش داشت.

ویلیام ویات اسکوایر در سال 1908 نوشت که دانه های توبه “به طور خاص بر روی غشای مخاطی دستگاه ادراری عمل می کنند. (آنها در تمام مراحل سوزاک تجویز می شوند)”

داروسازی ملی گیاه شناسی که در سال 1921 چاپ شد اظهار داشت که کبابه  “دارویی عالی برای آرد آلبوس یا سفیده” یا همان پیسی است.

آشپزی

در اروپا  کبابه چینی  یکی از ادویه های با ارزش در قرون وسطی بود.

آن را به عنوان چاشنی گوشت چرخ کرده یا در سس ها استفاده می کردند.

یک دستور قرون وسطایی شامل کوبی در تهیه سارسنس سس است که از شیر بادام و

متشکل از چندین ادویه است.

به عنوان یک شیرینی جات معطر ، کوبه اغلب آب نبات تهیه می شد و به طور کامل میل می شد.

[Ocet Kubebowy ، سرکه ای که با کبابه ، زیره و سیر طعم دار میشد ،

در قرن چهاردهم برای لهستان برای ماریناد گوشت استفاده می شد.

از کبابه چینی می توان برای افزایش عطر و طعم سوپ های شور استفاده کرد.

کوب از طریق اعراب به آفریقا رسید. در غذاهای مراکشی ، از کبابه چینی در غذاهای شور و شیرینی مانند مارک ، الماس های کمی از بلغور همراه با عسل و خرما استفاده می شود.

همچنین گاهی اوقات در لیست مواد تشکیل دهنده مخلوط ادویه معروف Ras el hanout ظاهر می شود.

در غذاهای اندونزیایی ، به ویژه در غلات اندونزیایی (کاری) ، از کوب معمولاً استفاده می شود.

سیگار و مشکلات عصبی

ار کبابه چینی سیگاری تهیه میشود که بنابر اظهار سازندگان آن دارای

خواص طبی میباشد.

بر اساس تبلیغات ویکتوریایی برای سیگارهای طبی Cubeb دکتر پرین

کبابه غالباً به صورت سیگار برای آسم ، ورم حلق مزمن و تب یونجه معرفی و استفاده می شد.

ادگار رایس باروز خالق تارزان، علاقه مند به استعمال سیگار کبابه ، با شوخ طبعی اظهار داشت

که اگر او این همه کبابه سیگار نمی کشید ، شاید هرگز تارزان وجود نداشت.

سیگارهای کبابه  مارشال یک مارک محبوب بود ،

با فروش کافی که هنوز در طول جنگ جهانی دوم انجام شد.

در سال 2000 ، روغن مکعب در لیست مواد موجود در سیگار ، در لیست منتشره توسط شعبه پیشگیری و

کنترل دخانیات وزارت بهداشت و خدمات انسانی کارولینای شمالی  ، قرار گرفت.

جین بمبئی یاقوت کبود با داروهای گیاهی از جمله کبابه و دانه های بهشت ​​طعم دار است.

این مارک در سال 1987 راه اندازی شد ، اما سازنده آن ادعا می کند که این محصول بر اساس

دستورالعملی مخفی است که مربوط به سال 1761 است.

استفاده های دیگر

شرکت عطرسازی John Varvatos Vintage از کبابه به عنوان یکی از مواد تشکیل دهنده عطر استفاده می کند.
از کبابه گاهی اوقات برای جعل روغن اساسی پچولی یا همان نعنای هندی  استفاده می شود ،

که برای مصرف کنندگان پچولی احتیاط لازم است.

به نوبه خود ،کبابه چینی  توسط Piper baccatum (همچنین به عنوان “فلفل کوهنوردی جاوا”)

و Piper caninum تقلب می شود.