توضیحات

مهرگیاه چیست؟

مهرگیاه یا تفاح الجن  گیاهی است که ریشه آن شکل انسان است .یبروح الصنم (یعنی دارای دو صورت )گیاهی

که اعراب  آن را یبروح الصنم می نامند.

و برخی می گویند گیاهی است که  هر کس که انرا همراه خود داشته باشد . محبوب قلوب خواهد شد .

و همه او را دوست خواهند داشت .

می گویند گیاهی است که برگهای آن مقابل آفتاب  ایستاده است.

این نام گیاهی است که به آن استرنگ  و سگ کن نیز می گویند. همچنین  مردم گیاه . که  در هندی

لخاماتی می نامند .

می گویند هر کس ریشه آن را داشته باشد ، که به شکل یک انسان است ، همه مردم باید با او مهربان باشند.

و همه مردم او را دوست دارند .  و برخی می گویند که مهرگیاه یک آفتاب پرست است که او را سورج مکه می نامند.

مشخصات مهرگیاه

گیاهی است از تیره بادمجان که علفی است و اغلب یکی از گونه های تاتوره به شمار می رود.

این گیاه ریشه ای ضخیم و گوشتی و غالباً دو شاخه دارد و ظاهر ریشه شبیه بدن انسان (تنه و دو پا) است .

و به همین دلیل افسانه های مختلفی درباره این گیاه از قدیم الایام در بین ملل رواج داشته است.

برگهای آن نسبتاً بزرگ است و مستقیماً از ریشه جدا میشوند.

گل های آن به رنگ های سفید، صورتی، قرمز و بنفش رویت می شود.

گونه های مختلف این گیاه در سواحل رودخانه های منطقه مدیترانه به ویژه در جزایر سیسیل و

کالابریا به وفور یافت می شود.

اثر دارویی و درمانی این گیاه کاملاً شبیه تاتوره است  اما با اثر شدیدتر است.

داستان تفاح الجن در تاریخ جهان

اساس داستان مهرگیاه به قرون وسطی در آلمان برمی گردد

. اعتقاد بر این بود که ریشه نارنگی شکل انسان نما یا مهرگیاه . توسط مایع منی مردان حلق آویز زیر چوبه دار

تولید می شود.

کیمیاگران ادعا کردند که مردان به دار آویخته پس از شکستن گردنشان انزال کردند و زمین “قوت” نهایی

آنها را جذب کرد.

در برخی از نسخه ها ، به جای مایع منی خون است. ریشه خود در فیلترها و معجون های عشق مورد استفاده

قرار می گرفت . در حالی که قرار بود میوه آن حاملگی را تسهیل کند.

گفته می شد جادوگرانی که با ریشه مهرگیاه “عشق ورزیدند” ، فرزندی به دنیا آوردند که هیچ

احساس عشق واقعی نداشت و روح نداشت.

داستان تفاح الجن در اساطیر ایران

نام دیگر مهرگیاه در ایران مردم گیاه است و منظور از “مردم” همان معنای باستانی و اصلی آن یعنی انسان  است.

دلیل این نامگذاری به شکل این گیاه برمی گردد. این گیاه به شکل چنگال دوشاخه است .

گویی زن و مرد هنوز در هم تنیده اند ، دستان خود را دور گردن خود می پیچند و پاها را سفت می کنند.

از این رو ، بین جمعیت گیاهان و اسطوره آفرینش در ایران ارتباط وجود دارد .

و داستانهای افسانه ای درباره ماشی و مشیانه (مهلی و مهلیانه / مهری و مهریانه) و کیومرث به آن مربوط می شود.

کیومرث اولین مرد در اسطوره آفرینش ایران است. در زمان مرگ ،کیومرث از سمت چپ به زمین افتاد .

و در آخرین نفس زندگی ، اسپرم زنده و در حال ظهور او ، که قرمز بود ، روی زمین افتاد .

و هنگامی که اشعه های خالص خورشید به آن تابید. آن را شفاف و بارور کرد .

جشن مهرگان

چهل سال بعد ، از این دانه ، دو گیاه بیرون آمد که در ابتدا آنقدر در هم پیچیده و در هم تنیده شده بودند .

که بازوهای آنها از پشت به شانه هایشان آویزان بود. جشن مهرگان مصادف با همین میلاد فرخنده است .

و بدن آنها به یکدیگر چسبیده بود. سپس آنها یک چهره انسانی پیدا کردند و روح انسان در بدن گیاه آنها دمیده شد .

و آنها را مشی و مشیانه می نامیدند. اهورامزدا با آنها خداحافظی کرد و آنها را به تقوا و پاکدامنی فرا خواند.

بندهشان در مورد ماهلی و مهلیه میگوید که مهلی و مهلیه باید از زمین ، درست روی گوش بلند شوند و

بایستند. مهرگیاه

و به هم ، هم از نظر قد و هم از نظر شکل ، ملحق شوند. فره یزدانی اهورا مزدا نیز در میان آنها رشد کرده بود و

آنها آنقدر شبیه هم بودند و قد بلندی داشتند که معلوم نبود کدام یک از این سه نفر مرد ، کدام زن و کدام

فره ایزدی است.

فرهنگی که مردم به آن خلق شدند.

سگ کش (کشیدن مصدر)

مهرگیاه به سگ کش (کسره در حرف ک )  یا سگ کن (با فتحه در حرف ک) هم معروف است .

و این نامگذاری بدان علت است که اعتقاد بر این است که هرکس مهرگیاه را از ریشه درآورد .

بزودی خواهد مرد . حداکثر تا سه روز .

به همین خاطر ابتدا دور مهرگیاه را میکنند و خالی مینمایند و سپس طنابی بر آن می بندند .

و سر دیگر طناب را به سگی میبندند و تکه گوشتی یا استخوانی را با فاصله میگذارند .

تا سگ به سمت طعمه حرکت نماید و ریشه مهرگیاه از خاک بیرون آید .

تا اگر بلایی به جهت کندن گیاه نازل شود . شامل سگ شود .

و میگویند که این سگ تا چند روز دیگرد میمیرد.(نقل از کتاب نیرنگستان صادق هدایت)

خواص درمانی و دارویی

همه قسمتهای مهرگیاه سمی هست و نباید مصرف شود .

در قدیم از ریشه مهرگیاه به عنوان گیاه دارویی استفاده میشد .برای تقویت نیروی جنسی و نیز درمان نازایی .

ریشه مهرگیاه به دلیل داشتن  هیوسسیامین و هیوسین دارای خاصیت بازکنی مردمک چشم است.

در گذشته از آن به عنوان تقویت کننده قوه باه استفاده می شد. قدیمی ها از آن به عنوان دارو استفاده می کردند.

امروزه کمتر برای اهداف پزشکی استفاده می شود. و دلیلش سمی بودن و خطرناک  بودن آنست .